سبک شناسی رمان چراغ ها را من خاموش می کنم با رویکرد نقش گرایی هلیدی

زبان شناسی نقش گرا یکی از سه نگرش مسلّط زبان شناسی نظری است که زیرمجموعه های مختلفی از جمله دستور نظام مند دارد. دستور نقش گرایی هلیدی نظام صوری زبان را توأم با نظام معنایی و نقشی در بافت در نظر می گیرد بنابراین قابلیت مناسبی برای بررسی های ادبی و سبک شناختی دارد. هلیدی در نظریه ی خود سه سطح برای معنا مطرح می کند که عبارتند از: فرانقش تجربی، فرانقش بینافردی و فرانقش متنی. این پایان نامه با رویکرد زبان شناسی نقش گرا، گرایش دستور نظام مند هلیدی، به تحلیل و بررسی سبک رمان چراغ ها را من خاموش می کنم پرداخته است. پایان نامه در سه بخش اصلی تدوین شده که در هر بخش ابتدا نظریه ی هلیدی تبیین شده و سپس بر اساس آن رمان مذکور از نظر سبکی تحلیل شده است، در پایان هر بخش نیز داده های زبانی به دست آمده از متن رمان در قالب نمودار نشان داده شده است. در انتها بر اساس تحلیل ها و نمودارهای ارائه شده به نتایجی از این دست رسیده ایم؛ از حیث زبانی، رمان رئالیستی است و در آن زمان گذشته و وجه خبری بیشترین کاربرد را دارند، فرایندهای مادی، ذهنی و بیانی پرکاربردترین فرایندها در رمان هستند، ادات نگرشی کم کاربردترین نوع ادات هستند که گویای عدم قدرت راوی در بیان دیدگاه ها و اظهار عقایدش می باشد و... . در بخش سخن پایانی، مجموعه ی یافته های حاصل از تحلیل نتایج زبانی پایان نامه به صورت گزاره هایی کوتاه آمده است.